خیلی از گره هایی که: در زندگی انسان است، با دست باز می شود. و نیازی به دندان نیست. در مسائل بشری و خانوادگی و ملی هم همینطور است: سازمان ملل به راحتی تصویب کرد که: یک کشور فلسطینی ایجاد یا به رسمیت شناخته شود. به همین سادگی هم میتواند: عضویت اسرائیل را لغو کند. زیرا اسرائیل منشور سازمان ملل را پاره کرد، و تا کنون نیز هیچیک از قطعنامه ها را نپذیرفته است. لذا حق سازمان ملل است که: او را اخراج کند. در مورد جدایی بحرین از ایران هم، به همین شکل است با توجه به اینکه مجلس تصویب کرد: که بحرین جدا شود بهتر است خود مجلس فعلی هم، ان مصوبه را لغو کند. در حاشیه نمایشگاه نفت و پتروشیمی معاون وزیر نفت: آقای مهندس شاهمیری گریزی به روز 22اردیبهشت، و روز ننگین واگذاری بحرین داشت. اگر چه این موضوع از سوی مسئولان، اولین بار است که مطرح می شود، ولی مطالبه عمومی مردم است. لذا از مجلس جدید می خواهیم: اگر چنانچه حقوق ایران را استیفا کنند، میتوانند همه مصوبات زیان آور و جدایی طلب را، دوباره به مجلس برده ، آن را لغو و یا اصلاح نمایند. دیگر اینهمه جنگ و جدال و تظاهرات لازم نیست. وقتی لایحه لغو شد بحرین می شود استان چهاردهم! استاندار ان از سوی وزیر کشور تعیین می شود . استاندار هم میتواند فرماندار و شهر دار و غیره تعیین نماید. امروز دولت مبسوط الید است. روزگاری نیست که اشاره انگلیس، او را بترساند. در مورد قوانین دیگر هم همینطور است: سند 2030اگر در مجلس تصویب شده، باید در مجلس هم لغو شود. حتی اگر رهبری آن را نمی پذیرد، باید رسما و کتبا و با حکم حکومتی، ان را لغو کند. لذا شعار دادن و حرف ردن نتیجه ندارد. به همین دلیل است که گاهگاهی صدایی بلند می شود! که ای وای سند 2030در حال اجرا است. و به این اعتراضات توجه نمی کند. چون قانون مجلس است. و دیکتاتور کسی است که در مقابل مجلس، و قوانین آن قد علم کند!(امام خمینی) یعنی منطقا قانون 2030که در مجلس تصویب شده، تا در صحن علنی نیاید و چکش کاری یا لغو نشود، مخالفت با آن مثل مخالفت با قوانین راهنمایی رانندگی است! که هرکس جریمه می شود: پلیس را فحش می دهد! عین همین قانون در مجلس های گذشته، خیلی قانون ها به ضرر تصویب شده ولی قانونگذار هنوز آنها را اصلاح و یا لغو ننموده! مثل قانون کاپیتولاسیون که توسط حسنعلی منصور، به مجلس برده شد و تصویب گردید. گرچه حسنعلی منصور ترو شد، و امام خمینی فریاد کرد. ولی قانون لغو نشد. لذا مجلس آینده باید قانون مزبور را مانند: قانون 2030یا تجزیه بحرین یا برجام و امثال آن را، که از نان شب واجب تر است، دوباره به صحن بیاورد و: قسمت خسارت بار ان را اصلاح و یا حذف نماید. قانون مالکیت معنوی ایران نیز باید اصلاح شود: تمام میراث فرهنگی ما غارت شده! نفت ما قاچاق می شود، طلاها چمدان چمدان به خارج برده می شود. پولها خیلی ساده اختلاس شده، به حسابهای خارجی منتقل می شوند! و مردم درفشار و تورم می مانند. اغلب انها هم قانونا! زیرا وقتی به میراث فرهنگی گفته می شود: چرا جلوی قاچاق عتیقه جات را نمی گیرید، و یا آنها را برنمی گردانید! می گویند طبق مصوبات قانونی (قاچاق!) شده است. و ما نمیتوانیم مالکیت خود را اثبات کنیم! مثل نفت ایران که: طی 60سال به بریتانیا بطور رایگان واگذار شده بود، یا 40سال به آمریکا، و اکنون نیز به روسیه و چین واگذار شده. ما روزانه 6میلیون بشکه نفت صادر می کنیم، که در عرض این 120سال قیمت واقعی ان: با بشکه 100دلار بالغ بر 80تریلیون دلار می شود. آیا چنین پولی به خزانه واریز شده؟ همه اعتراف می کنند: تا سال 1390هیچ پولی بابت در امد نفت، به خرانه واریز نشده! از ان هنگام هم قرار شد به خزانه واریز شود. فقط روی کاغذ است! زیرا روسیه و چین و هند! به بهانه تحریم هیچ پولی بابت نفت نمی دهند! خیلی دولت زحمت بکشد(که مرغ زیر خروس می کشد) کالی به کالی می کند! و جنس های بنجل آنها را بجای دلار وارد می کند.
